UGH jest ciekawą grą zręcznościową, która została wydana w 1992 roku przez firmę "Play Byte". W grze wcielamy się w postać prehistorycznego taksówkarza, którego zdaniem jest transport napotkanych po drodze jaskiniowców z jednego miejsca na drugie. Zasady gry są proste jak drut ale sama rozrywka bynajmniej do prostych nie należy. Pierwszym utrudnieniem w UGH jest spora bezwładność helikoptera, którym sterujemy. Trzeba nabrać trochę wprawy żeby móc skutecznie latać tym przedziwnym wynalazkiem. Drugim problemem jest żywność. Aby nasz dzielny taksówkarz mógł siłą mięśni napędzać helikopter to będzie potrzebował siły a co za tym idzie musi jeść. Jedzenie otrzymuje się po szczęśliwie ukończonym kursie lub można je zdobyć samemu po zrzuceniu kamienia na drzewko owocowe.
Kolejną przeszkodą w UGH jest woda, która pomaga jak i przeszkadza jednocześnie. Upadek helikoptera z dużej wysokości kończy się stratą życia. Podobnie dzieje się gdy przypadkiem strącimy naszego niedoszłego pasażera. Śmierć spotyka go od razu, chyba, że nasz helikopter lub chlebodawca spadł do wody wtedy pojazd będzie mógł tak bezpiecznie dryfować aż nie skończy się zapas pożywienia natomiast pasażer po pewnym czasie utonie. Poziom wody w niektórych planszach podnosi się co utrudnia dodatkowo rozrywkę. Zalane przestrzenie stają się wtedy dla nas niedostępne powodując, że nie będziemy mogli stamtąd zabierać czy odwozić pasażerów.
Ostatnim problemem na naszej życiowej drodze życia są prehistoryczne ptaki. Niestety kontakt z nimi kończy się śmiercią naszego bohatera. Na szczęście nie jesteśmy w tej walce bezbronni. Znaleziony tu i ówdzie duży kamień może być użyty nie tylko do zdobywania żywności z drzewka ale także do eliminowania napotkanych wrogów.
Gra jest dosyć długa bo zawiera aż 69 poziomów. Warto wspomnieć tutaj o tym, że autorzy zadbali i dodali system kodów. Dzięki temu nie trzeba za każdym razem zaczynać rozgrywki od początku. Dodatkowym atutem gry jest możliwa rozrywka dla dwóch graczy z której pewnie wielu skorzysta.
UGH ma bardzo ładną grafikę, niestety tego samego nie da się powiedzieć o dźwięku. Efekt wznoszącej się wody pokazuje dobitnie, że gry retro takie jak UGH nawet w dzisiejszych czasach mogą nas czymś miłym zaskoczyć. Autorzy ówczesnych gier nie potrzebowali zaawansowanych kartach graficznych aby pokazać coś naprawdę fajnego.