eXec
strona główna


Antologia Blizzard

Szymon Tomzik


Firma Blizzard Entertainment jest wśród użytkowników Amigi doskonale znana, choć żaden z jej sztandarowych produktów nigdy nie ukazał się oficjalnie na ten komputer. Wszystko za sprawą wiernej i szybkiej (ten sam lub w przypadku 68060 nawet lepszy procesor) emulacji Macintosha. Pod ShapeShifterem lub Fusionem od lat zagrywamy się więc w pierwszą i drugą część WarCrafta. Okazuje się, że pod nowymi modelami Amigi, wyposażonymi w procesor PowerPC G3/G4 i emulator MacOnLinux jest jeszcze lepiej. Wszystkie światy wykreowane przez speców z Blizzarda stają przed nami otworem.

Po raz pierwszy od niepamiętnych czasów kupiłem gry dla mojego komputera w zwykłym polskim sklepie. Na półkach katowickiego Empiku znalazłem 4-płytowe wydawnictwo zatytułowane "Antologia Blizzard" (dystrybucją w Polsce zajmuje się firma CD Projekt). Na pudełku widnieje groźny napis "PC CD-ROM", ale po zapoznaniu się z wypisanymi na drugiej stronie wymaganiami systemowymi, okazuje się, że wszystkie pozycje (poza Diablo - dlaczego jest tylko w wersji PC, o tym na samym końcu tego tekstu) bez problemu ruszą na naszym udawanym "jabuszku".

Przed rozpoczęciem instalacji niżej opisanych gier bardzo ważną sprawą jest uzyskanie dostępu do internetu pod MOLem (odpowiednie zmiany w pliku konfiguracyjnym i ustawienia w MacOS), gdyż wszystkie korzystają z serwera Battle.net

WarCraft II - Battle.net Edition

Także i pustelnicze Elfy z Silvermoon przybyły z ciemnych lasów Quel'thalas, by zaproponować swoje usługi. Ich magia powiązana z siłami ziemi, potwierdziła to, iż Orki w swoich zbrodniczych planach mają także najechać ziemie Lordaeron. Zapomniano więc o sporach, które niegdyś istniały pomiędzy tymi trzema rasami i zawiązano pakt. Pakt ten wkrótce znany był na ziemiach Lordaeron jako Przymierze.

Tej strategicznej gry nie trzeba chyba przedstawiać. Grafika ma już swoje lata, ale nadal jest ładna, nie starzeje się. W skład tej wersji wchodzą:
  • Tides of Darkness - standardowe dwie kampanie dla jednego gracza
  • Beyond the Dark Portal - 26 nowych misji

Wszystko to jest możliwe do uruchomienia także pod silnikiem Wargus dla AmigaOS 4, przy czym grając pod MOLem zyskujemy możliwość oglądania wstawek filmowych pomiędzy poszczególnymi etapami gry. Edycja Battle.net posiada także usprawniony w stosunku do starego WarCrafta II interfejs użytkownika (m.in. grupowanie jednostek, ulepszone automatyczne komendy, przenoszenie w miejsce wydarzeń specjalnych, poprawiona obserwacja ruchów przeciwnika) oraz co najważniejsze pozwala na grę wieloosobową (do ośmiu graczy jednocześnie).

Jak czytamy w instrukcji, Battle.net to system obsługi gier internetowych stworzony przez firmę Blizzard. Umożliwia on konfrontację graczy z całego świata, a także porównanie swoich sił dzięki globalnemu systemowi rankingu, który ułatwia znalezienie przeciwników o zbliżonej sile. Z systemu tego korzystają wszystkie najważniejsze gry Blizzarda - WarCraft II, StarCraft oraz Diablo (I i II). Rejestrujemy się raz, podając swój adres email. Korzystać możemy z czterech serwerów (Europa, Azja i 2 w USA), na których zakładamy swoje konta.

Po połączeniu się z Battle.net wita nas okno rozmowy, coś a'la IRC. Dostępne są komendy, jest wiele kanałów, zakładamy swoje. Możemy rozmawiać z innymi graczami, umawiać się na gry, tworzyć własne partie lub dołączać do cudzych. Tworzy się środowisko graczy, odkrywamy nową, niedostępną wcześniej dla nas część internetu.

Oczywiście jeżeli ktoś chce się ograniczyć tylko do grona swoich przyjaciół, to nic nie stoi na przeszkodzie, gdyż Battle.net pozwala na utworzenie nie publicznej partii, zabezpieczonej hasłem. Co ciekawe firma Blizzard zezwala na instalowanie (opcja "Install Spawn") dodatkowych kopii gry na innych komputerach (a dysponujemy wersjami hybrydowymi gier - PC/MAC). Dzięki temu nasi znajomi, nie posiadając CD z grą, będą mogli dołączać do założonych przez nas rozgrywek wieloosobowych (nie mogą grać w trybie jednoosobowym, ani zakładać gier wieloosobowych).

WarCraft II BNE oferuje kilka rodzajów gier wieloosobowych:
  • Melee (bijatyka) - można tworzyć sojusze
  • Free For All (każdy na każdego) - nie można tworzyć sojuszy
  • One on One (jeden na jednego) - dwóch graczy przeciwko sobie
  • Top vs. Bottom (góra przeciwko dołowi) - gracze startujący w jednej okolicy są automatycznie włączani do sojuszu
  • Use Map Setting (użyj ustawień mapy) - predefiniowane ustawienia
  • Ladder (gra rankingowa) - jej wynik jest wprowadzany do ogólnodostępnego rankingu Battle.net (tylko na zaakceptowanych przez firmę Blizzard mapach i aby móc brać udział w tej grze, należy najpierw wygrać dziesięć zwykłych gier)

Zaatakowaliśmy ziemie Azeroth i zniszczyliśmy wszystko co napotkaliśmy na swojej drodze. Garona, mój prywatny zabójca, zgładziła przywódcę Azeroth, Króla Llane i przysłała mi w dowodzie jego serce. Chociaż Horda zdominowała Azeroth i wycięła prawie wszystkie nędzne robaki broniące tych ziem, moje plany zostały niespodziewane pogmatwane.

StarCraft

Futurystyczna wizja świata zarysowana w tej legendarnej już grze RTS nie jest zbyt optymistyczna. Dynamiczny rozwój cybernetyki i genetyki doprowadził do podziałów na Ziemi. Władzę przejmują fundamentalistyczni humaniści, którzy tworzą program ochrony ludzkości przed zgubnym wpływem techniki. Przewiduje on m.in. pozbycie się wszystkich mutantów i osobników wzmocnionych przez cybernetyczne implanty. Wojska rządowe czynią to w sposób okrutny, mordując 400 milionów zdegenerowanych jednostek. Odmieńców wykorzystuje się także do doświadczeń - ok. 40 tysięcy zostaje wysłanych w kapsułach hibernacyjnych na odległe światy.

I właśnie tu, w odległych od Ziemi gwiazdozbiorach rozgrywa się akcja StarCrafta. Ekspedycja traci kontakt z Ziemią, a cztery statki dryfują przez wiele lat, lądując w końcu na przypadkowych planetach. Rozbitkowie zakładają tam kolonie i pomimo trudnych warunków bardzo szybko się rozwijają. Podbijają kolejne globy, dochodzi pomiędzy nimi do walk i podziałów. Zjednoczenie Terran przychodzi jednak szybko, gdy po raz pierwszy ludzkość spotyka na swej drodze obcy gatunek. Oddalone kolonie zostają zaatakowane przez Prottosów i drugą, insektopodobną rasę - Zergów.

W wojnie możemy dowodzić jedną z trzech wymienionych wyżej ras. Każda z nich posiada zupełnie inny zestaw cech i jednostek. Krótka charakterystyka:

Terranie - adaptacja, główny atut to ruchome budowle oraz zróżnicowane jednostki dysponujące technologią niewidzialności


Zergowie - natura, główne atuty: naturalna broń i pancerze (nie trenują, ani nie produkują jednostek bojowych), naturalna zdolność do leczenia i regenerowania


Protossi - technologia, główne atuty: ochronne tarcze energetyczne i teleportowanie jednostek



Każdą rasą możemy rozegrać jedną kampanię, przy czym fabuła kampanii jest ze sobą powiązana i należy je rozgrywać we właściwej kolejności, aby scenariusz zachował ciągłość (poszczególne etapy są oczywiście przedzielone wstawkami filmowymi). Uczestniczymy więc w całej wojnie po każdej ze stron konfliktu - znakomity pomysł i spore wyzwanie.

Gra odniosła ogromny sukces (sprzedaż ponad 8 milionów egzemplarzy), wielokrotnie była nagradzana, plasuje się na czołówkach list gier wszech czasów i do dzisiaj cieszy się popularnością dzięki opcji multiplayer. Opcja ta oczywiście oparta jest na opisanym wyżej systemie Battle.net i tak samo jak w przypadku WarCrafta, początkującym proponuję najpierw ukończyć tryb pojedyńczego gracza, no chyba, że spotykamy się na serwerze tylko ze swoimi przyjaciółmi (podobnie jak w grach quake'o podobnych, spotkanie od razu ze starymi "wyjadaczami" może tylko zniechęcić).

Na koniec dwie uwagi natury technicznej. Instaler znajdujący się na płycie nie zadziałał u mnie, okazało się, że należy pobrać z tej strony alternatywną wersję. Standardowo ustawiona szybkość działania gry na procesorach G3/G4 może dla niektórych być zbyt duża (gra działała przecież jeszcze na starych Pentiumach), na szczęście można ją w opcjach regulować.



Brood War - Expansion Set

Po sukcesie StarCrafta Blizzard przygotował dodatek o nazwie Brood War. Jest to trzecia płyta jaką znajdziemy w opisywanej "Antologii". Expansion Set zawiera 26 nowych misji (dodatkowa kampania dla każdej rasy), nowe jednostki i światy do podboju. Fabuła ma więc swój ciąg dalszy, a wszystko oczywiście okraszone nowymi wstawkami filmowymi.

Należy jeszcze wspomnieć o ważnej zależności jaka występuje w trybie Multiplayer - gracz, który wybierze wersję Brood War (dodatkowe jednostki i dane) nie może grać z przeciwnikami używającymi oryginalnej gry StarCraft.

Diablo

Niestety tutaj czeka nas jedyne, ale spore rozczarowanie związane z zakupem tego wydawnictwa. Na 4-tym krążku znajdziemy bowiem grę Diablo w wersji tylko dla PC. Być może spowodowane jest to tym, że wersja dla Macintosha została przygotowana przez inną firmę - Future Point. Pozostaje więc tylko szukać osobnego wydania dla Maca, np. w serwisach aukcyjnych. Tym bardziej, że wersja demonstracyjna, którą można znaleźć w sieci działa pod MOLem idealnie. Identycznie sprawa ma się z Diablo II - demo wersja działa bardzo dobrze, a "złote" wydanie z CD Projektu zawiera tylko binarki dla PC.

Podsumowując, pomimo tego, iż z jednej gry nie skorzystamy, warto nabyć "Antologię Blizzard". Cena kilkudziesięciu złotych w amigowych warunkach jest śmiesznie niska, a otrzymujemy efektownie wykonany produkt z pełnym wsparciem (polskie instrukcje obsługi, darmowa wymiana płyty CD w razie uszkodzenia). Warto sobie czasami zafundować odrobinę normalności.

Antologia Blizzard (4xCD)
WarCraft II Battle.net Edition (PC/MAC)
StarCraft (PC/MAC)
Brood War - StarCraft Expansion Set (PC/MAC)
Diablo (PC)
dystrybucja: CD Projekt
wymagania: Amiga z emulatorem MacOnLinux
ocena końcowa: 9/10