Dzisiaj pod lupę pójdzie gra przygodowa z naszego rodzimego kraju, w którym takie gry powstały i w większości są dobrze wspominane bądź przynajmniej nie są mieszane kompletnie z błotem. Wracając jednak do gry zacznijmy od...
Fabuły
Jak można się domyślić dotyczy ona tytułowej zaginionej na wojnie "Bursztynowej Komnaty" którą mamy odnaleźć rozwiązując zagadki i zdobywając dziwne przedmioty - "Tajemnica" jest grą przygodową w stylu "point-and-click".
Na chwilę przestańmy recenzować. Co powinna mieć dobra lub chociaż średnia gra przygodowa?
- ciekawą fabułę
- znośną muzykę lub jej brak
- czytelną grafikę (nie ważne czy w formie zdigitalizowanych zdjęć czy rysowaną)
- poręczny interfejs
Muzyka
Więc w opisywanej grze mamy muzykę (tak specjalnie o niej wspominam). Jaka muzyka pasuje do gry przygodowej w której przynajmniej w teorii trzeba się skupić na rozwiązywaniu zagadek? Cicha? Klasyczna? Autorzy naszej gry mają inną propozycję - od początku wita nas moduł przypominający techno. Moduł mi się nawet podoba, problemem jest jednak to że nie pasuje zupełnie do tego typu gry. Jedyne co chcemy zrobić to go wyłączyć już po kilku minutach. Na szczęście jest to możliwe, a wtedy wita nas błoga cisza jak w grze "Skarb Templariuszy" tego samego studia czyli Eagle Softu. Jak widać jeden punkt dla dobrej "przygodówki" poszedł za morze i już nie wróci.
Grafika
Grafika w formie zdigitalizowanych zdjęć jest czytelna. Szkoda tylko że przedmioty które znajdujemy są na nich ręcznie dorysowane, przez co nie trzeba się wcale wysilać aby je znaleźć. Interfejs jest przyjemny w obsłudze, bardzo intuicyjny i czytelny, ale tutaj także nie mogę dać punktu. Dlaczego?
Bo jeszcze muszę coś o fabule napisać...
Tytuł gry nawiązuje do legendarnej "Bursztynowej Komnaty", historia na pudełku i w instrukcji także, ale o dziwo w samej grze (także graficznie) nie mamy do niej odniesienia. Tak po prostu sobie zbieramy przedmioty, rozwiązujemy zagadki i nikt nawet o skarbie nie wspomni. Rozumiem gdyby gra nazywała się np. "Tajemnica Studni" :) Jak widać twórcy potrafili zaliczyć wpadkę nawet z samym tytułem.
Gra ma mało zalet: język polski, jest obecnie do pobrania z sieci za darmo oraz instaluje się na dysku twardym. Sporo wad:
- jest krótka
- fabuła tak naprawdę nie istnieje
- mamy opcje mowy, ale sobie nie pogadamy bo nie trzeba i nie ma z kim
- fatalnie dobrany podkład muzyczny
- szybko robi się nudno
- wpadka z tytułem gry
- mało lokacji, zdecydowanie za mało
- zagadki są bardzo proste
Teraz Ci którzy dotrwali do końca dowiedzą się czemu gra nie dostanie punktu za całkiem czytelną grafikę i interfejs. Gra jest amigowym "Limbo of the Lost" , kilka rzeczy zostało przez twórców zapożyczone z innych gier. A są to rzeczy które widać - cały czas podczas gry. Chodzi o:
- ikona mów - to nieznacznie zmodyfikowany wizerunek jednego z bohaterów gry "Chaos Engine"
- wskaźniki kierunków i parę innych rzeczy zostało wycięte z gry HOOK
- orzeł z menu to nic innego jak gryf z logo studia "21st Century Entertainment"
Trzeba mieć tupet żeby wycinać fragmenty ze znanych gier do swojej produkcji wydanej komercyjnie. Jasne, że Amiga mogła wtedy się wydawać martwą platformą. Był rok 1996, dni chwały były za nami, jednak Amiga jeszcze wtedy jakoś na rynku komercyjnym się trzymała. Uważam że autorzy jak i wydawca mieli szczęście że nie zostali pozwani. Pewnie dlatego, że jest bardzo kiepska dzięki czemu za granicą pewnie nikt o niej nie słyszał.
Na koniec
Gra dostałaby 4/10, ale że kradnie tak znane rzeczy to dostanie tylko 2/10, a szkoda bo "Bursztynowa Komnata" to do dzisiaj nośny temat i mogliśmy otrzymać dobrą grę, a otrzymaliśmy kaszankę z błotem.
Wszystkie obrazki w artykule pochodzą z serwisu hol.abime.net